Hans Kazàn staat bekend als de charismatische goochelaar en televisiepersoonlijkheid die miljoenen Nederlanders versteld deed staan met zijn illusies. In een recent openhartig interview geeft hij een inkijkje in een kant van zijn leven die weinig mensen kennen: een jeugd zonder plezier, gekenmerkt door gevoelens van eenzaamheid. Maar mét een krachtige boodschap van veerkracht en optimisme.
Geboren uit een gebroken gezin
In zijn jonge jaren leek het leven allesbehalve rooskleurig. Hans groeide op in een gebroken gezin en beschrijft die tijd als bijzonder zwaar. Hij vertelt dat hij zich vaak alleen en ongelukkig voelde. De symptomen van een eenzame geest die gevormd zou worden tot die van een magiër liggen al vroeg op de loer: hij leerde zich aanpassen aan omstandigheden die hij nog niet kon veranderen.
Symboliek bóven de misère
Wat Hans zichzelf destijds had willen meegeven, is een inzicht dat vandaag de dag bijna als motiverend motto klinkt: je kunt de windrichting niet veranderen, maar wél je zeilen zetten. Hiermee bedoelt hij dat je niet zelf controle hebt over alles wat je overkomt, maar wél hoe je ermee omgaat. Die filosofie vormt de kern van zijn zelfgekozen koers: richten op wat je wél hebt, niet op wat je mist.
Levenslessen om te vieren
Nu, op 72-jarige leeftijd, kijkt Hans terug met scherpe reflectie. Hij is getrouwd met Wendy, met wie hij vijf kinderen kreeg. Eén van hen, Steven, staat inmiddels op zijn eigen magische benen als professioneel goochelaar. Voor Hans is familie geen bijzaak—zij vormen de basis van zijn motivatie en identiteit.
Zijn boodschap is helder: vier het leven. Zelfs al werk je keihard, geniet elke dag van iets moois. Die mindful attitude is verweven in zijn eigen modus operandi: magie brengen, trukendoos op, en connectie maken met mensen ondanks de strijd die daarachter soms schuilt.
Bruto leven, subtiel talent
Hans’ goocheltalenten kwamen al op jonge leeftijd bovendrijven. Hij won vroege prijzen met zelfontworpen trucs en bewees daarmee dat volharding loont. Ondanks dat erkenning in de wereld van illusionisme aanvankelijk beperkt bleef tot nichekringen, leerde hij dat erkenning stap voor stap groeit. Zijn doorbraak kwam niet vanzelf, maar was het resultaat van eindeloos oefenen, podiumervaring opdoen en kansen creëren.
Emotionele diepte achter glitter en glamour
Zijn openheid over persoonlijke tragedies — zoals de geboorte en het tragische verlies van zijn babydochter Maaike — toont dat Hans niet alleen illusionist is, maar vooral mens. De pijn van zijn vroege jaren en de tragedie van het ouderschap versterken zijn drive om door te gaan, om te verzorgen, om herinneringen te creëren met zijn gezin — en om publiek te raken, niet alleen met trucs, maar met gevoel.
Wanneer Hans in podcasts reflecteert op zijn carrière, benadrukt hij dat echte kracht zit in incasseren: niet in slaan, zoals inartits, maar in opstaan als het leven je knock-out slaat.
Het leven als goocheltruc
Voor Hans is geluk als een goocheltruc: het is vluchtig, en alleen wie echt op let, vangt de magie. Zijn boodschap is dubbel: zie het subtiele, en geef waarde aan het moment. zijn optimisme wordt extra betekenisvol gezien zijn persoonlijke geschiedenis van verlies en eenzaamheid. Zijn leven is dan zelf magie geworden — overstijgend, verrassend en hoopvol.
Gelukkig nu, maar met een boodschap
Tegenover zijn publiek is Hans Kazàn niet alleen een entertainer, maar ook een verhalenverteller. Hij vertelt hoe hij leerde accepteren, aanpassen en vieren — en hoe dat hem bij elke show opnieuw vormgeeft. Zijn levenshouding is transparant: ondanks de schaduw van het verleden, blijft hij kiezen voor lichtelijkheid, familie, en die kleine momenten van plezier die soms als magie voelen.
