Een 51-jarige vuilnisman uit de gemeente Altena is zijn baan kwijtgeraakt omdat hij met de dienstauto naar huis reed om te lunchen. Na ruim twintig jaar trouwe dienst leek dat het einde van zijn loopbaan, maar de rechter heeft het ontslag inmiddels vernietigd. Volgens de rechtbank lag de fout niet bij de werknemer, maar bij de gemeente zelf.
Door Sebastiaan Quekel
3 november 2025 – Laatste update: 10:16
Twintig jaar trouwe dienst
De man werkt sinds 2004 bij de buitendienst van de Brabantse gemeente Altena. Dagelijks is hij actief met het inzamelen van afval, het onderhoud van het openbaar groen en de gladheidsbestrijding. In al die jaren geniet hij veel vertrouwen en vrijheid in zijn werk.
Na de gemeentelijke fusie in 2019 (Aalburg, Werkendam en Woudrichem gingen samen onder de naam Altena) komt er een nieuwe leiding. Daarmee verschijnen ook strakkere regels, vooral over het gebruik van gemeentelijke voertuigen. Vanaf 2023 wordt privégebruik officieel verboden, iets wat volgens de gemeente tijdens een personeelsbijeenkomst en via e-mail is meegedeeld.
Onderzoek naar misbruik
Een intern onderzoek brengt echter aan het licht dat de medewerker regelmatig met de dienstauto naar huis rijdt om te lunchen. De gemeente ziet dat als misbruik en beschuldigt hem bovendien van urenfraude, omdat hij tijdens de lunchpauze te lang weg zou blijven.
Kort voor de feestdagen in december 2024 wordt hij op non-actief gesteld. Enkele weken later volgt het ontslag — na meer dan twintig jaar dienst.
‘Ik wist niet dat dit niet mocht’
De man vecht het besluit aan via de rechter. Volgens hem was nooit duidelijk dat een ritje naar huis tijdens de pauze onder ‘privégebruik’ viel. Hij dacht dat het verbod alleen gold voor persoonlijke uitstapjes of familievervoer.
De rechtbank geeft hem gelijk. Uit de stukken blijkt dat hij niet aanwezig was bij de bijeenkomst waarin de nieuwe regel werd besproken. Bovendien stond de toelichting op het verbod slechts als bijlage in een e-mail, zonder duidelijke uitleg. “Er was geen reden voor hem om dat document te openen,” schrijft de rechter in het vonnis.
Gebrekkige communicatie
De rechter noemt de communicatie van de gemeente “onvoldoende en onduidelijk”. Als het verbod echt belangrijk was, had het expliciet en helder moeten worden meegedeeld. Doordat dat niet is gebeurd, blijft er volgens de rechtbank verwarring bestaan over wat wél en níet als privégebruik telt.
Die onduidelijkheid is volledig de verantwoordelijkheid van de werkgever, stelt de rechter. Het ritje naar huis om te lunchen is dus geen dringende reden voor ontslag.
Urenfraude niet bewezen
Ook de beschuldiging van urenfraude houdt geen stand. De man erkent dat hij soms iets langer pauzeerde, maar zegt dat hij dat compenseerde door buiten werktijd werkzaamheden te verrichten. De rechtbank vindt geen bewijs dat hij bewust probeerde te sjoemelen. Bovendien controleerde de gemeente de rittenregistratie over een te lange periode en in strijd met de eigen regels.
Hoewel de medewerker niet geheel zonder fouten was – hij nam af en toe inderdaad te lange pauzes – vindt de rechter ontslag een veel te zware maatregel. Een waarschuwing of een stevig gesprek had volgens het vonnis volstaan.
Ruime schadevergoeding
Omdat het ontslag onterecht is, moet de gemeente Altena diep in de buidel tasten. De man ontvangt:
€20.000 aan billijke vergoeding
€11.232 wegens onrechtmatige opzegging
€19.000 aan transitievergoeding
Samen met rente en proceskosten komt dat neer op ruim €50.000.
Een harde les voor de werkgever
De uitspraak laat zien hoe belangrijk duidelijke communicatie en zorgvuldigheid zijn bij personeelsbeleid. Een simpele lunchrit bleek uiteindelijk een dure fout – maar niet voor de vuilnisman.
