Op een memorabele nacht in de WK-kwalificatie heeft Curaçao zich voor het eerst in de historie verzekerd van een plaats op het komende wereldkampioenschap voetbal. De ploeg van bondscoach Dick Advocaat hield in Kingston het gastland Jamaica op 0-0 en wist daarmee een ticket te bemachtigen voor het WK van 2026 in de Verenigde Staten, Canada en Mexico. Tegelijkertijd leek Suriname een rechtstreeks ticket te kunnen veroveren, maar dat scenario ging aan de neus voorbij en nu wacht het land de intercontinentale play-offs.
Onvergetelijke nacht voor Curaçao
Op het uitdagende kunstgrasveld van Jamaica ondervond Curaçao al vroeg dat de opgave groot was. Een gelijkspel was voldoende om de eerste plaats in de groepsfase veilig te stellen en zo direct door te stoten naar het WK, maar er lag druk op de ploeg die nog nooit eerder een eindtoernooi had bereikt. In de tweede helft kreeg de thuisploeg meerdere keren het aluminium te zien en pas in blessuretijd leek een strafschop het ticket van Curaçao alsnog in gevaar te brengen. De VAR greep echter in en annuleerde de strafschop na herziening; daarmee hield Curaçao de nul en werd de historische kwalificatie een feit.
Het succes betekende niet alleen sportieve revanche, maar ook een nieuw hoofdstuk in de voetbalgeschiedenis. Met een bevolking van circa 155.000 inwoners wordt Curaçao het kleinste land ooit dat zich plaatst voor een WK-eindronde. Voor de spelers en staf volgde een uitbarsting van emotie, tranen en feest — niet alleen in Kingston, maar ook op het eiland zelf waar supporters in groten getale de straat op gingen en om 17.00 uur lokale tijd een huldiging gepland staat.
Suriname mist rechtstreekse kwalificatie, krijgt herkansing
Voor Suriname verliep de avond minder glad. De ploeg stond in Guatemala onder zware druk en leed een 3-1 nederlaag. Toch bleef de WK-droom in leven: door een ongelukkige eigen goal van Guatemala in de slotfase wist Suriname het benodigde doelsaldo net te behalen en zich daarmee te plaatsen voor de intercontinentale play-offs in maart 2026. Hoewel de directe route naar het WK werd gemist, is de kans op deelname daarmee niet geweken.
Desondanks is er teleurstelling. De spelers en staf delen zowel het gevoel van gemiste kans als trots op het bereikte resultaat. Het gemis van direct ticket, gecombineerd met de zekerheid van nog een obstakel, zorgt voor wisselende emoties onder de Natio-aanhang.
Impact op en buiten het veld
Het bereiken van het WK door Curaçao is veel meer dan sportief nieuws. Het brengt het eiland internationale erkenning en een boost voor de voetbalcultuur. De strategie van de nationale voetbalbond — die de afgelopen jaren actief spelers uit de Nederlandse competitie met Curaçaose roots integreerde — oogt nu succesvoller dan ooit. Bovendien maakt het ductus van Advocaat als bondscoach geschiedenis: mocht hij deel uitmaken van het WK-gezelschap, wordt hij met 78 jaar de oudste coach ooit op een WK.
Voor Suriname is de situatie een springplank of een waarschuwing. Het bereiken van de play-offs toont potentie, maar het gemiste rechtstreekse ticket toont ook dat er werk aan de winkel is: in infrastructuur, talentontwikkeling en begeleiding. Het feit dat Suriname alsnog een herkansing krijgt, opent de weg naar landelijke hoop en internationale exposure.
Een nieuw panorama in voetbal-Caribisch
De resultaten van deze landen zijn illustratief voor de groeiende rol van het Caribisch gebied in het internationale voetbal. Waar men vroeger sprak over outsider-rollen, is het gesprek vandaag anders: achternagevolgd door scouts, media en bonden. Voor de volgers betekent het dat WK-standen in 2026 mogelijk kleur krijgen die weinig werden verwacht. Voor Oranje bewaken supporters, analisten en spelers intussen de ontwikkelingen met interesse: de toernooiopstelling mag dan wel voor Nederland zijn, de sportieve realiteit wordt veel rijker en diverser.
Terwijl Curaçao de wereld inzwemt als nieuwkomer op het hoogste podium en Suriname zich voorbereidt op een herkansing met alles op alles, blijven de komende maanden cruciaal. In de voetbalwereld — en daarbuiten — groeit het besef dat dit niet slechts een kwestie is van sport, maar ook van nationale trots, identiteit en internationale zichtbaarheid. Voor nu keert de rust terug, maar op beide eilanden weet men dat dit slechts het begin kan zijn.
