In de Arnhemse wijk Geitenkamp verandert een gewone straat elk najaar in een griezelparadijs
ARNHEM – Wie in oktober over de Beukenlaan in de Arnhemse wijk Geitenkamp wandelt, waant zich even in een Amerikaanse horrorfilm. Pompoenen grijnzen vanaf de stoep, spinnenwebben hangen over de heg en in de tuin van Jenou Stoffels staat een doodskist met een skelet erin. “Hier ligt de buurvrouw,” grapt Jenou met een knipoog, terwijl ze trots haar versierde voortuin laat zien.
Halloweenkoorts op de Geitenkamp
Voor Jenou en haar partner is Halloween meer dan zomaar een feestdag: het is een jaarlijkse traditie geworden waar de hele straat naar uitkijkt. “Ik ben nooit klaar,” zegt ze lachend. “Ieder jaar denk ik dat ik het wel genoeg vind, maar dan bedenk ik toch weer iets nieuws. Ik wil altijd meer.”
De liefde voor Halloween ontstond jaren geleden toen haar buren begonnen met een paar skeletten en wat spinnenwebben. “Zij gingen steeds een stapje verder, en ik werd erin meegesleurd,” vertelt ze. “Nu doen we het hele blok mee. Als je ziet hoe de kinderen het vinden – die grote ogen, dat gegil, die lach – dan ga je vanzelf mee in de sfeer. Daar doe je het voor.”
Griezelkerkhof met een knipoog
Speciaal voor Omroep Gelderland bouwde Jenou aan de overkant van haar huis een mini-kerkhof, compleet met kruizen, doodskisten en skeletten. “Eerst vond ik het een beetje creepy, met al die graven en botten. Maar nu ik het zo bij elkaar zie met al die kleuren en lampjes, vind ik het geweldig. Natuurlijk zitten er wat enge dingen tussen – dat hoort bij Halloween. Kinderen moeten ook een beetje schrikken, toch? Dat maakt het juist leuk.”
’s Avonds, zodra de schemer invalt, komt het geheel pas echt tot leven. Felgekleurde lampen verlichten de tuin, rookmachines spuwen mist over het gras en uit de luidsprekers klinkt huiveringwekkend gelach. “Soms hoor ik mensen gillen op straat, maar meestal hoor ik vooral veel gelach. Dat vind ik het mooiste geluid dat er is,” zegt Jenou.
Duizend euro aan griezels
In de loop der jaren heeft Jenou flink geïnvesteerd in haar verzameling spoken, skeletten en decoraties. “Als we alles bij elkaar optellen, zitten we denk ik wel aan duizend euro,” schat ze. “Maar ach, sommige mensen gaan op vakantie of sparen voor een nieuwe tv. Ik steek mijn geld liever in dit soort gekkigheid. Ik hou niet van vliegen, dus laat mij dit maar doen. Ik vind het top.”
De versieringen komen overal vandaan: van rommelmarkten, online winkels en soms zelfs zelfgemaakt. “Mijn partner helpt ook mee met bouwen. We bedenken samen nieuwe dingen: bewegende spinnen, grafstenen met lichtjes, of een skelet dat ineens omhoogkomt als je voorbijloopt. Elk jaar wordt het iets spannender.”
Buurt als familie
De Beukenlaan op de Geitenkamp staat inmiddels bekend om haar Halloweenversieringen. Bewoners helpen elkaar met ophangen, zagen, schilderen en opruimen. “De saamhorigheid is echt mooi om te zien,” zegt Jenou. “De buren doen mee, de kinderen helpen mee, en de oudere mensen uit de straat komen kijken met warme chocolademelk. Het is een feest voor iedereen.”
Ook voor bezoekers van buiten de wijk is het een trekpleister geworden. “Mensen rijden hier speciaal langs om te kijken. Soms stoppen auto’s midden op de straat om foto’s te maken. Ik vind het prachtig dat het zo leeft.”
En daarna… kerst
Na Halloween is Jenou nog lang niet uitgefeest. “Met kerst gaan we nóg verder,” zegt ze lachend. “Dan hangen we honderden lichtjes op, een grote kerstboom buiten en zelfs sneeuwmachines. De hele straat licht op. Halloween is donker en spannend, maar kerst is licht en warm. Het hoort allebei bij ons.”
Voor nu geniet ze vooral van de aanloop naar 31 oktober. “Het mooiste vind ik de reactie van de kinderen. Eerst durven ze niet dichterbij te komen, maar als ze zien dat alles nep is, lachen ze en willen ze een foto. Dat is waarom ik dit doe: een beetje schrik, een beetje lachen, en heel veel plezier.”













