Je denkt dat je alles wel eens hebt gehoord tijdens een nachtshift bij een tankstation, maar deze oproep tilt het koffiepauze-vermaak naar een hoger niveau. Een man staat bij de pinautomaat, scrollt op zijn lege rekening en belt vervolgens zijn moeder met de klassieke smoes: hij heeft vijftig euro nodig voor de taxi. Bonus-regel: als ze niet betaalt, wacht hem een gruwelijk lot — “doodgeschoten”, aldus de man, die het op het dramatische af brengt. Gelukkig blijkt het allemaal meer op theater dan op een thriller te lijken.
Het tafereel speelt zich af bij een nachtelijke pomp, waar de medewerker met een half oog en een mok koffie toekijkt. De man legt met grote overtuiging uit dat de taxi alleen rijdend is als er cash is, dat hij “morgen weer geld” heeft en dat dit echt even moet. De moeder aan de andere kant van de lijn reageert zoals alleen moeders dat kunnen: ze zucht, toetst, en vraagt zich hardop af of haar zoon weer eens te optimistisch is geweest met de pinlimiet.
Het hoogtepunt is natuurlijk de kers op de soap: de snelle dreigementen die opduiken als grap. Het klinkt misschien heftig, maar de toon van de man verraadt vooral theatrale overdrijving — alsof hij auditie doet voor de bijrol in een slechte actiefilm. De nachtmens bij de pomp kan het niet laten en deelt later de opname online; reacties volgen. Een deel van de kijkers lacht zich een breuk om de situatie, anderen rollen met hun ogen. Weer anderen vragen zich af: “Taxi of snuifspul?” Maar ach — het blijft internet.
Het mooie is: dit soort tafereeltjes laat zien dat mensen in de nacht soms hun eigen drama schrijven met minimale middelen. Een lege rekening, een moeder met eigen prioriteiten en een man met een flair voor de theatrale dreiging — meer heeft een circusscène niet nodig. De nachtdienstmedewerker blijft achter met zijn mok en een verhaal dat hij nog vaker kan navertellen op verjaardagen: “Weet je nog die keer bij het tankstation dat iemand dreigde als hij geen vijftig euro kreeg?”
Moraal van het verhaal: houd altijd wat contant bij je (of bel je moeder met een beter script), want in de wereld van de nachtshift is een lege portemonnee vaak het begin van een slechte comedy. En mochten de sprookjesachtige dreigementen tóch serieus lijken — dan is het misschien tijd om even de politie te bellen. Voor nu is het vooral één ding: lachen, drankje erbij, en door met de nachtdienst.
