In meerdere gevallen zijn mensen letterlijk straatarm geworden door een ongeluk met een opgevoerde fatbike — een e-fiets die illegaal sneller kan rijden dan de toegestane 25 km/u. Wat begon als een onschuldige, snelle rit veranderde voor hen in een nachtmerrie: hoge ziekenhuisrekeningen, schade aan anderen, en verzekeraars die weigeren uit te keren.
In één bekende zaak veroorzaakte een 12-jarige jongen met een opgevoerde fatbike een ongeval. Zijn ouders gingen ervan uit dat de schade gedekt zou zijn door de aansprakelijkheidsverzekering. Tot hun schrik kreeg de verzekeraar nul op rekest: de fatbike werd niet beschouwd als fiets, maar als motorvoertuig. Dat betekende dat de schade – aan betrokken personen en eigendommen – volledig voor eigen rekening kwam. De reparatie van de fiets, medische kosten en mogelijke schadeclaims liepen op tot duizenden euro’s. Een bedrag dat voor veel gezinnen onmogelijk is op te hoesten.
Dergelijke verhalen zijn geen uitzondering. Invaliditeit, arbeidsongeschiktheid of langdurige revalidatie werden plots reële scenario’s. Voor iemand die – bijvoorbeeld op jonge leeftijd – een ongeluk meemaakt, kunnen de kosten voor medische behandeling, verloren werktijd en mogelijke claims leiden tot financiële stress die jaren voortduurt.
De kern van het probleem ligt bij de wettelijke status van opgevoerde fatbikes. Zodra de snelheid of technische aanpassingen de grens van 25 km/u overschrijden, gelden andere regels: de fiets is dan een motorvoertuig. Dat betekent dat gewone fietsverzekeringen en aansprakelijkheidspolissen niet geldig zijn. Zonder een verplichte WA-verzekering sta je er — bij schade of letsel — volledig alleen voor.
Het gevolg: slachtoffers die nooit hadden verwacht in de problemen te komen, verloren alles — spaargeld, opgebouwde buffer, soms zelfs huis of baan. Zeker bij gezinnen of jonge bestuurders die de kosten niet konden dragen. Verhalen van mensen met torenhoge rekeningen, schulden, juridische procedures of jarenlange revalidatie doen de ronde.
De discussie over regelgeving en handhaving is al vaker opgelaaid. Critici noemen het “een dark market van half-legale, opgevoerde fietsen” waarin jonge bestuurders zonder kennis van de risico’s deelnemen aan het verkeer. Het aanbod is groot, controles beperkt en de gevolgen — fysiek én financieel — vaak dramatisch.
Voor veel ex-slachtoffers is de boodschap duidelijk: wat geldt als een stoer, goedkoop alternatief voor vervoer, kan je snel je hele toekomst kosten. Niet enkel door lichamelijk letsel, maar door een financieel ravage die jaren nodig heeft om op te bouwen.
