In de Rukkerweg in Kerkrade is een ogenschijnlijk alledaags huis door een mislukte verbouwing plotseling uitgegroeid tot een regionale sensatie. Bewoners vernamen deze week dat de raamkozijnen van een uitstekend pand kunstmatig recht zijn gelegd, midden in een straat die door diepe mijnschade tientallen centimeters scheef ligt. De ironie? Het huis is nu het enige waterpas gebouw in de omgeving — iets wat niemand had voorzien en dat velen hilarisch vinden.
Scheve straat, rechte kozijnen
De Rukkerweg bevindt zich in een oud mijnstreekgebied waar bodemdaling nog altijd zichtbaar is. Sommige huizen beschikken over hoogteverschillen van wel 20 à 30 centimeter, schuine vloeren en kromme muren. “Je voelt het als je naar binnen loopt” zegt een buur. Toch besloot één huiseigenaar zijn woning binnen volledig waterpas te maken — tot hilariteit van voorbijgangers en buren.
Via de Facebookgroep “Bouwblunders, bouwfoutjes en bouwvragen” gaan de foto’s rond, waaronder een opvallende afbeelding van de kozijnen. Een gebruiker merkte droog op: “Hij is het enige rechte huis in een scheve straat — om te huilen van het lachen.” Een ander grapte dat als tempeliers zó in bouw zouden stappen, de hele wijk onmiddellijk excommuniceerde.
Humor én frustratie
De aandacht op sociale media is niet mals. “Als Temu een aannemer was,” reageerde iemand, verwijzend naar bouwwinkelbiedingen met dubieuze kwaliteit. Een andere buurtbewoner bevestigde het dilemma: “Ik heb gemeten — ja, die ramen zijn waterpas.” Hij voegde toe: “Maar in deze straat moet je juist meebewegen met het land.”
Het is een merkwaardige situatie: de bewoner kluste het interieur zorgvuldig recht, maar aan de buitenkant oogt de woning nu net zo scheef als de rest. “Binnen is het recht, maar buiten is het alsof je naar een optische illusie kijkt,” lacht een passant.
Bewoner licht toe
De bewoner zelf, die liever anoniem blijft, verklaarde tegenover lokale media dat hij niets verkeerd heeft gedaan. “Ik wilde gewoon dat binnen alles recht stond,” zegt hij. “Er zat 24 centimeter verschil tussen vloer en plafond, daar werd ik gek van.” De buitenkant vond hij minder van belang — “dat zou ik later aanpakken, maar door bezwaar van buren en gemeente ligt het stil.”
Hij bevestigt dat binnen er geen scheefstand is en dat de kozijnen met zorg op niveau zijn gezet. Buiten moet nog gebeuren, maar wanneer dat exact gaat gebeuren, blijft voorlopig onzeker.
Gemeente stapt in
De gemeente Kerkrade bevestigt dat er momenteel gezocht wordt naar een oplossing die voor alle betrokkenen acceptabel is: de bewoner, de buren en de welstandscommissie. “We begrijpen zowel de persoonlijke wens van de bewoner als het brede belang van de wijk,” meldt een woordvoerder. “Het is een complex vraagstuk en we kijken naar mogelijkheden om de boel visueel harmoniën.”
Officieel is er bijvoorbeeld nog geen omgevingsvergunning aangevraagd, wel is er bezwaar gemaakt door buurtbewoners. Hierdoor ligt de buitenschil van de verbouwing stil, terwijl de binnenkant inmiddels kant en klaar is.
Bouwgrappen en internethumor
Het kerkdorp krijgt via social media nationale bekendheid. De grap “waterpas maar scheef” gaat viraal op X, Instagram en TikTok, met memes, slo-mo video’s van metrolijnen die lijken te hellen en filters die de ramen ideaal recht uitlijnen.
Voor bodemexperts is het een schoolvoorbeeld van hoe mijnbouwverzakking nog altijd huizen in beweging houdt. Bouwkundigen wijzen erop dat het funderingsprobleem nog actief is — iets wat niet stilletjes opgelost kan worden met kozijnen alleen.
Dit betekent het voor de buurt
-
Sleutelrol burenbemiddeling: gesprekken lopen nu met gemeente en welstandscommissie om tot een collectieve aanpak te komen.
-
Architectonische uitdaging: het vinden van een consistente oplossing voor scheve voorgevels en vloeren vereist maatwerk.
-
Sociale weerbaarheid: bewoners moeten een balans vinden tussen persoonlijke wensen en collectieve harmonie.
-
Publieke aandacht: humor roept bewustwording van bouwfouten door bodemdaling op bij oude mijnwijken.
De tijdlijn tot nu
-
Voor juni 2019: het huis stond scheef en qua hoogte veel lager dan buurpanden.
-
Na juni 2019: de bewoner begon met het rechtzetten van interieur en kozijnen.
-
Juli 2025: mantelzorgbemiddelingsklacht, verbouwingswerk ligt stil aan de buitenzijde, binnen gereed.
Wat leert deze casus ons?
-
Een individuele oplossing kan collectief effect hebben — zowel praktisch als visueel.
-
Humor verbindt: onverwachte bouwblunders brengen mensen samen, maar vragen ook om een beleidsmatige aanpak.
-
Bouwkundige nagedachten over verzakking blijven urgent — langdurig toezicht en bestuurskunde zijn nodig.
-
Gemeenschapsgevoel krijgt een boost: bewoners praten over wijkidentiteit, samenhang en toekomst.
Slotbeschouwing
Een dagje in de Rukkerweg wandelen betekent onverwachte verbazing: een huis dat binnen loodrecht is, in een straat die zich door bodemdalingen straal vreemd gedraagt. Het is een mix van bouwkunde, humor, gemeenschap en beleid — maar bovenal een gegarandeerd gespreksonderwerp voor wie de hoek om rijdt.
Wat begon als een eenvoudige verbouwing, mondde uit in landelijke hilariteit en een casestudy over hoe mensen inspelen op hun omgeving. Of de bewoner zijn droom van een volledig waterpas huis waarmaakt? Dat is afwachten. Maar één ding is zeker: er wordt nog vaak gelachen — en gebouwd — in Kerkrade.
