NIEUWLEUSEN – Een Syrisch gezin dat tien jaar veilig in Egypte woonde, heeft in Nederland asiel gekregen en inmiddels een sociale huurwoning betrokken. Het gezin leefde jarenlang in stabiliteit, met werk en inkomen, maar kreeg toch een verblijfsstatus omdat hun zoon in Egypte geen recht had op onderwijs.
Van Syrië naar Egypte
Het gaat om Ibraheem Bashtarzi (40), zijn vrouw Nour Alzebi (33) en hun twee kinderen. Het gezin ontvluchtte Syrië in 2011 vanwege de burgeroorlog en vestigde zich in Egypte. Daar bouwden zij een nieuw bestaan op. Ibraheem werkte er als salesmanager bij een facilitair bedrijf, nadat hij in Syrië als docent Frans had gewerkt.
Hoewel het gezin veilig was, besloten ze in 2022 alsnog te vertrekken. Volgens Bashtarzi konden zijn kinderen in Egypte geen onderwijs volgen. “In Egypte kunnen kinderen van buitenlandse ouders niet zomaar naar school,” zegt hij tegen DalfsenNet. “Ze hebben geen recht op onderwijs.”
Asiel in Nederland
De familie reisde naar Nederland, waar de broer van Nour al woonde. “Ik begreep dat ik met mijn kennis en achtergrond hier wel werk zou kunnen vinden,” vertelt Ibraheem.
Na aankomst dienden ze een asielaanvraag in. Negen maanden later kregen ze de status van erkend vluchteling. Het gezin verbleef ruim een jaar in het asielzoekerscentrum in Zwolle, waar Ibraheem taallessen volgde en vrijwilligerswerk deed als vertaler en teamleider bij het COA.
Eind 2023 kreeg de familie een woning toegewezen in Nieuwleusen. Daar werkt Ibraheem als vrijwilliger in de sociale tuin van Nieuwleusen Synergie, waar groenten worden verbouwd voor de voedselbank. Ook geeft hij fietsles aan kinderen en nieuwkomers via het Jeugdsportfonds.
Nieuwe start in Nieuwleusen
Bashtarzi zegt zich thuis te voelen in zijn nieuwe omgeving. “Mensen in dorpen zijn vaak vriendelijker dan in de stad,” vertelt hij. “We zijn hier goed opgevangen. Het is rustiger en beter voor de kinderen.”
Hij volgt momenteel een taalstage aan het Agnieten College, waar hij meeloopt bij Franse lessen. Zijn doel is om uiteindelijk weer als docent te werken. “Maar eerst wil ik goed Nederlands leren spreken,” zegt hij. “Dat moet als je Nederlandse leerlingen Frans wilt leren.”
Discussie over het asielbeleid
De zaak van het gezin-Bashtarzi leidt tot discussie over de grenzen van het Nederlandse asielbeleid. Hoewel het gezin veilig leefde in Egypte en daar werk en een woning had, kreeg het toch bescherming in Nederland.
Volgens de Vluchtelingenconventie van Genève hebben alleen mensen recht op asiel die vervolging of gevaar lopen in hun land van herkomst. In de praktijk biedt Nederland echter ook bescherming aan vluchtelingen die in een ander land hebben verbleven, als zij daar geen formeel verblijfsrecht hadden.
Critici wijzen erop dat dit beleid ruimte laat voor interpretatie. In het geval van de familie Bashtarzi ontbrak in Egypte een officieel verblijfsrecht, waardoor Nederland de aanvraag in behandeling nam. Het gezin kreeg niet alleen bescherming, maar ook een woning, inburgeringscursus, taalonderwijs en leefgeld.
Bashtarzi zelf zegt vooral dankbaar te zijn. “Ik bereid me voor op een toekomst in Nederland,” zegt hij. “Ik verwacht niet dat Syrië snel een veilig land wordt.”
